هشتم ثور ۱۳۷۳ دومین سالروز پیروزی مجاهدین بود. روزی که حکومت دست نشانده داکتر نجیب الله سقوط کرد، و مجاهدین افغانستان بعد از ۱۴ سال جهاد و مقاومت پیروزمندانه وارد کابل شده بودند. بمناسبت تجلیل شکوهمند از این روز، استاد مزاری دبیر کل حزب وحدت اسلامی افغانستان دستور داد تا ستاد برگزاری مراسم تجلیل از نیکو داشت این روز تشکیل شده و تجلیل شکوهمند صورت گیرد. حسب دستور مقام رهبری، ستاد مرکب از فرماندهان، اعضای کمیسیون فرهنگی، اعضای کمیته امور زنان، جوانان، متنفذین و اعضای شورای مساجد تشکیل گردید. ستاد تمام تدابیر امنیتی را گرفته و مکان برگزاری مراسم را در سرک شورای، واقع کارته سه و محل تجمع را در پیش روی حوزه ۳ ( جای که اکنون ریاست پاسپورت مستقر شده است) مشخص نموده بود. ساعت ۸ صبح جمعیت عظیمی از اقشار مختلف مردم از نقاط دور دست در جایگاه حاضر شدند. سپس مسئولین حزب وحدت، اعضای شورای مرکزی و اعضای شورای عالی نظارت در جایگاه مستقر شدند. سرود آرام گوشهای حاضرین را نوازش میداد که مطلعش چنین بود

مجاهد مرد ایثاری مزاری
امید نسل بیداری مزاری

ساعت ۱۰ موکب دبیر کل حزب وحدت از سمت غرب سرک شورای نمایان شد و آرام بطرف جایگاه نزدیک می شد. استاد مزاری بر بالای یک جیپ روسی روباز، ایستاده بود و یک نیمچه کت برکی بر تن داشت. دستار ساده اش بر سر، بطرف جمعیت نزدیک می شد زمانی که چشم مردم بموکب استاد مزاری افتاد، همه با فریاد های بلند شعار دادند؛ الله اکبر، مزاری رهبر! مزاری، مزاری حمایتت می کنیم! و اینگونه مردم احساسات خود را به نمایش گذاشتند. وقتی که موکب رهبر حزب، نزدیک قطعه تشریفات رسید، موترش متوقف شد. وی از موتر پیاده شده و به طرف قطه تشریفات رفت. بعد از معاینه، قطعه در جایگاه که برای مسئولین بلند پایه حزب در نظر گرفته شده بود حرکت کرد و در جایگاه قرار گرفت

در این هنگام مراسم با تلاوت آیاتی از قرآن مجید آغاز شد. سپس سرود مبتنی بر وحدت و اتفاق مجاهدین، توسط گروه سرود دشت آزادگان سروده شد. آنگاه مراسم رسم گذشت ( رژه ) توسط نیروهای نظامی و اردوی قهرمان حزب وحدت آغاز شد. مسئولین به احترام قوای مسلح ایستادند، استاد مزاری دبیر کل ح. و. ا. ا. و در طرف راستش به ترتیب، استاد اکبری معاون اول حزب و مسئول کمیته سیاسی، سید یزدان شناس هاشمی مسئول کمیته نظامی حزب، و در طرف چپ، آیت الله سید ابوالحسن فاضل و سید محمد سجادی از اعضای شورای عالی نظارت قرار داشتند
در این رسم گذشت ابتداء لواء توپخانه ( لوای ۳ ) و قوای دافع هوایی حزب وحدت شامل: راکت های “اورگان “ راکتهای بی ام ۴۰” و “بی ام۱۲و سکر ۲۰، و تانکهای تی ۶۲ و ماشین های محاربوی، ماشیندار های ضد هوایی، نیروهای رزمی پیاده، و هر جزء و تام به نوبه و ترتیب خود از مقابل مسئولین حزب و مردم غرب کابل رژه رفتند. وانگاه اقشار مختلف مردم شامل؛ مجروحین، معلولین، اعم از اطفال، جوانان، نوجوانان، پیشاپیش و جمعیت از دنبال آنها، سپس زنان و مجروحین و معلولین شان را در جلو و با شعار های اتحاد، اتحاد، اتحاد ضامن نجات ماست! از پیش روی مسئولین گذشتند
در اخیر بخشهای مختلف مردم از تربیت بدنی، ورزشکاران، و اصناف اعم از نانوایان با چنگک های نان پزی، موچی ها با چکش و درفش موچیگری، آهنگر ها با پتک و انبر، مستمری ها با رنج و نت بولت شان، چوب شکنان ونجاران با اره و تیشه و تبر، دکانداران و… همه یک صدا شعار می دادند: ای ملت مسلمان اتحاد! اتحاد! ای حامیان قرآن، اتحاد! اتحاد! ملت ما بیدار است، از خائنین بیزار است! و… از پیش روی مسئولین گذشتند
آنچه در آنروز، از همه جالب و بی سابقه بنظر میرسید حضور گسترده زنان در مراسم بود. برغم تهدید های امنیتی، به اثر تلاش کمیسیون امور زنان حزب وحدت ، و حساسیت بانوان در برابر سرنوشت شان، حضور زنان بسیار گسترده و چشمگیر بود. و حضور پررنگ زنان در چنین محافلی تنها در غرب کابل و در ساحه حزب وحدت عملی و قابل اجراء بود. دو نفر از خبرنگاران رادیو تلویزیون پیام آزادی از چهار آسیاب آمده و من آنها را همراهی می نمودم. آنها از حضور زنان در آن جشن تعجب می کردند . حزب اسلامی و جمعیت اسلامی در آن زمان حتی در رادیو و تلویزیون خود مجری و نطاق زن نداشتند. در اعضای شورای رهبری شان جایگاه برای زنان وجود نداشت.! لذا برای من نیز، حضور زنان غرب کابل در مراسم تجلیل از هشتم ثور بسیار بی سابقه و شگفت انگیز بود
آن شب مراسم نیکوداشت حزب وحدت از دومین سالروز پیروزی مجاهدین و حضور زنان از رادیو بی بی سی نیز بازتاب وسیع داشت

خاطره ای از محمد باقر شریفی. سناتور اسبق مردم ولایت دایکندی و یکی از همرزمان شهید وحدت ملی استاد عبدالعلی مزاری ره